Zondagochtend, 7:55uur.
Ik draai de parkeerplaats bij Den Heuvel op en zie de bui, letterlijk en figuurlijk, al hangen. Ik ben alleen. Waar is de rest? Heb ik een aankondiging gemist? Heel langzaam druppelen renners binnen. Om 08:00 uur hebben we 2 leden van groep 33+, 2 leden van groep 30 en 1 van groep 28 (ondergetekende). Het weer is niet zomers, met nat wegdek, kans op een buitje en veel wind (Z tot ZW 4). Toch geen reden om in bed te blijven liggen….helaas voor veel mensen wel.
Het oorspronkelijke plan om naar Venlo te fietsen laten we gauw varen. We kiezen de Tolhuisrit van begin seizoen (75km) en richten onze steven naar het Zuiden, als combi groep 28-30. Nico rijdt mee tot op het eind van het Bels lijntje en draait dan af naar Heeze, en blijven dus over Cyril en ik. Net zoals Pogocar bij Roglic deed, haak ik mijn wagentje aan bij Cyril. En dat betekent voor ons allebei hard werken, want de snelle benen van Cyril in combinatie met de stevige tegenwind maakt het voor mij toch wel erg lastig bij tijd en wijle.
Gelukkig was café het Tolhuis al open ver voor 10 uur, dus de gebruikelijke stop werd niet overgeslagen. De terugweg was een eitje. Met wind in de rug, en kopman Cyril op kop, zeilden we tegen 40 per uur terug richting Eindhoven. Het was wel nog opletten voor een bocht afsnijdende automobilist, wandelaars en huppeltrutjes op scooters die drie-breed het hele fietspad bezetten.
En net als je denkt dat het uitbollen is naar huis, komt de voor groep 30 onvermijdelijke kreet: “LEK!” Ik hoorde dat ze vorige week 5 (!) keer lek hadden, dus 1 lekke band van Cyril viel eigenlijk nog erg mee. Niet veel later fietste ik na DAF rechtsaf richting huis en kwam moe, voldaan en volledig gezandstraald thuis.
Volgende week hoop ik op een iets grotere opkomst. Want ik weet niet zeker of ik nog een keer de hele weg in het wiel van Cyril mag hangen.
Ruud Vullers